امام و قرآن

روزی معاویه وارد مکه شد، به او گفتند: آیا می دانی (ابن عباس) تفسیر قرآن می کند؟ معاویه گفت: خوب (ابن عباس) پسر عموی پیغمبر است، او از هاشمیان است. او تفسیر نکند، چه کسی تفسیر کند قرآن را.
گفتند: تفسیر می کند آیات را به نفع علی بن ابیطالب، ما از این ناراحتیم.
معاویه گفت: خودم رسماً وارد مجلس می شوم و جمعشان را برهم می زنم. معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس شد، دید ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات می کرد که معاویه هیچ جای اعتراضی ندید.
بعد از مجلس، معاویه به ابن عباس گفت: تو تفسیر آیات می کنی یا فضائل علی را بازگو می کنی؟
ابن عباس: ای معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سئوال می کنم. جواب می دهی؟ (إنّمَا أنتَ مُنذِرُ وَلِکُلِّ قَومِ هادٍ) این آیه برای کیست؟
معاویه: رسول خدا فرمودند: منذر این امت من هستم و هادی، وجود علی بن ابیطالب است. ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟؟؟؟
ابن عباس: (إنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِجسَ أهلَ البَیتِ وَیُطهّرکُم تَطهِیرا)، این آیه برای کیست؟
معاویه: این هم قصه عصمت علی و اهل بیتش است ولی لازم نیست که همه را بخوانی.
 
ابن عباس: (إنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالّذِینَ ءَامَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلوةَ وَیُؤتُونَ الزَّکَوةَ وَهُم راکِعُون)، معاویه این آیه برای کیست؟
معاویه: زمانیکه علی انگشتر خود را در راه خدا داد. این آیه در حق علی نازل شد، قبول دارم ولی حتما بنا نیست که این آیه را هم بخوانی.
ابن عباس: (عَمَّ یَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإ العَظیم)، معاویه بگو این آیه در حق کیست؟
معاویه: رسول خدا فرمود: خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش می پرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس دوباره از این آیه ها خواندی؟؟؟؟
ابن عباس: (وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمِیعا وَلا تَفَرَّقُوا)، بگو ببینم این آیه برای کیست؟
معاویه: پیغمبر فرمود: (حبل الله) علی بن ابیطالب است، دست به دامان علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه می شوید، ولی باید همین را هم تفسیر کنی؟؟
ابن عباس: ( فَقُل تَعَالَوا نَدعُ أبنَاءَنا وَأَبنَاءَکُم وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَکُم وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکُم) به من بگو این آیه در حق کیست؟
معاویه: این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر می خواند، ولی تو همیشه اینگونه آیه ها را تفسیر می کنی؟
ابن عباس: (سَألَ سَآئِلُ بِعَذَابٍ وَاقِع) این آیه برای چه کسی است؟
معاویه: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت: این سخنان از خودت بود یا از خدا؟؟ پیغمبر فرمودند: امر رسالت بود. آن شخص به پیامبر گفت: به خدا بگو بر من عذاب نازل کند که من تحمل ولایت علی را ندارم. خدا جلوی همه سنگ ریزه ای از آسمان فرستاد و به سر او اصابت کرد و مرد، ولی همیشه اینگونه آیات را تفسیر می کنی؟
ابن عباس: (الیَومَ أکمَلتُ لَکُم دِینَکُم وَأتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمَ الاسلامَ دِینا) ، دیگر برای کیست؟
معاویه: این آیه هم اکمال دیانت در پرتو ولایت علی است ولی آیه دیگر را بخوان نه این آیه ها را .
ابن عباس از جا بلند شد و گفت: ای معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی بن ابیطالب نباشد؟ ، کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد.
معاویه: اصلا ابن عباس (إذَا زُلزِلَتِ الأرضُ زِلزَالَهَا)، را بخوان.
ابن عباس: ای معاویه این آیه هم برخلاف انتظار تو در فضل علی بن ابیطالب است.
معاویه: علی در این آیه دیگر چه می کند؟
ابن عباس: نشنیدی بعد از پیغمبر خدا یکسال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه مردم از وحشت از خانه ها بیرون شدند و علی در میانشان حاضر شد  این آیه را خواند و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: (ای زمین، ابو تراب بر تو امر می کند، آرام بگیر) و زمین آرام شد.
معاویه با شدت غضب گفت: ابن عباس راحت بگو، تا قرآن هست علی هم خواهد بود.
(بحار الانوار – جلد 44 – صفحه 125)